krzepić — ndk VIa, krzepićpię, krzepićpisz, krzep, krzepićpił, krzepićpiony książk. «dodawać sił, wzmacniać (zarówno fizycznie jak i moralnie)» Krzepiący sen. Krzepiące słowa otuchy. krzepić się 1. strona zwrotna czas. krzepić Rano krzepili się kawą. 2.… … Słownik języka polskiego
krzepienie — ↨ krzepienie się n I rzecz. od krzepić (się) … Słownik języka polskiego
jadło — n III, Ms. jadle zwykle blm, przestarz. «pokarm, żywność, pożywienie, jedzenie» Pożywne, obfite jadło. Skąpić komuś jadła. Krzepić się jadłem … Słownik języka polskiego
duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… … Słownik frazeologiczny
duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… … Słownik języka polskiego
sycić — ndk VIa, sycićcę, sycićcisz, syć, sycićcił, sycićcony 1. «czynić sytym, karmić do syta; nasycać» Sycąca potrawa. ◊ książk. Sycić głód «zaspokajać głód» ◊ Sycić czymś wzrok, oczy, uszy «patrzeć na coś, słuchać czegoś do woli, do syta; napawać się… … Słownik języka polskiego
nadzieja — ż I, DCMs. nadziejaei; lm D. nadziejaei «oczekiwanie spełnienia się czegoś pożądanego; ufność, że się to spełni, urzeczywistni» Głęboka, niepłonna, uzasadniona nadzieja. Mała, słaba, złudna nadzieja. Nadzieja zobaczenia, zrobienia czegoś.… … Słownik języka polskiego